Nadwrażliwość przedsionkowa to problem, który często pozostaje niezauważony przez otoczenie. Może jednak znacząco wpływać na codzienne funkcjonowanie osób, które się z nim zmagają. Choć dysfunkcje układu przedsionkowego najczęściej kojarzą się z okresem dzieciństwa, to w rzeczywistości wiele osób dorosłych nadal boryka się z tą przypadłością. Nie zaskakują nas zatem wizyty dorosłych pacjentów w gabinecie SImotus, którzy szukają pomocy.
Czym jest nadwrażliwość przedsionkowa
Układ przedsionkowy, inaczej nazywany zmysłem równowagi, to jeden z kluczowych systemów sensorycznych człowieka. Znajduje się w uchu wewnętrznym i odpowiada za orientację przestrzenną, poczucie równowagi oraz koordynację ruchów. Oznacza to, że każdy ruch głowy, zmiana pozycji ciała czy nawet codzienna aktywność, jak chodzenie, opierają się na sprawnej pracy tego układu.
Nadwrażliwość przedsionkowa występuje, gdy układ przedsionkowy reaguje nadmiernie na bodźce związane z ruchem i równowagą. U osób z tą przypadłością nawet zwykłe czynności, takie jak jazda windą, schodzenie po schodach czy obracanie głowy, mogą wywoływać silne poczucie dyskomfortu, zawroty głowy, a nawet mdłości. Zwykłe codzienne sytuacje, które dla większości ludzi są niezauważalne, mogą stać się prawdziwym wyzwaniem. To też przekłada się dalej na funkcjonowanie wśród otoczenia, na myślenie o tym jak jest się postrzeganym przez innych.
Trudności w nawiązywaniu relacji
Jednym z najważniejszych aspektów życia dorosłego jest nawiązywanie i utrzymywanie relacji społecznych. Nadwrażliwość przedsionkowa może jednak znacząco to utrudniać. Osoby z tym zaburzeniem często odczuwają lęk przed wyjściem na spotkania towarzyskie. Unikają dużych zgromadzeń ludzi czy nawet codzienne kontakty z sąsiadami lub współpracownikami.
Dlaczego tak się dzieje? Część osób z nadwrażliwością przedsionkową czuje się przytłoczona dużą liczbą bodźców sensorycznych. Tłum, hałas, szybkie ruchy innych ludzi mogą wywoływać u nich niepokój. Powoduje to, że unikanie kontaktów staje się mechanizmem obronnym. Człowiek, który nie czuje się pewnie w przestrzeniach publicznych, może stopniowo ograniczać swoją aktywność społeczną, co prowadzi do izolacji i poczucia osamotnienia.
W relacjach osobistych problem ten może objawiać się na przykład niechęcią do spędzania czasu w miejscach o dużym natężeniu ruchu, takich jak restauracje, kluby czy imprezy plenerowe. Osoba z nadwrażliwością przedsionkową może unikać również sytuacji, w których wymagane są szybkie zmiany pozycji ciała lub nagłe ruchy. Mamy na myśli wspólne tańce, jazda na rowerze czy aktywne spędzanie czasu z przyjaciółmi.
Nadwrażliwość przedsionkowa a problemy zawodowe
Nadwrażliwość przedsionkowa może wpływać nie tylko na życie społeczne, ale również na karierę zawodową. Istnieje wiele zawodów, które wymagają dynamicznej pracy fizycznej, szybkich ruchów czy częstego przemieszczania się – dla osób z nadwrażliwością przedsionkową są to niemal nieosiągalne aktywności.
Osoby z tą przypadłością mogą odczuwać trudności w pracy, która wymaga długiego stania, chodzenia po schodach, częstego wstawania i siadania. Praca w środowiskach dynamicznych, takich jak magazyny, hale produkcyjne czy nawet duże biura, może wywoływać u nich uczucie dezorientacji i niepokoju. Również zawody, w których konieczna jest jazda samochodem czy rowerem, mogą okazać się zbyt trudne do wykonania.
Co więcej, niektóre osoby mogą unikać rozwijania swojej kariery ze względu na lęk przed wystąpieniami publicznymi lub uczestnictwem w spotkaniach zespołowych. Sytuacje, w których trzeba skupić się na rozmowach z wieloma osobami naraz, mogą być przytłaczające, a ich ciała reagują silnym stresem. To powoduje, że wybierają oni stanowiska, które pozwalają im pracować w mniejszej interakcji z innymi lub w bardziej statycznym środowisku.
Dyskomfort w codziennych obowiązkach
Nadwrażliwość przedsionkowa może również utrudniać wykonywanie codziennych obowiązków zarówno w pracy, jak i w domu. Proste czynności, jak sprzątanie, wchodzenie po schodach, czy nawet zakupy mogą być źródłem dużego dyskomfortu. Osoby z tą nadwrażliwością mogą unikać miejsc, w których występuje ryzyko dużej ilości bodźców przedsionkowych. Mamy na myśli choćby galerie handlowe czy supermarkety.
Niekiedy również prace wymagające precyzji ruchu, jak gotowanie, naprawianie drobnych usterek domowych czy prace ogrodowe, stają się zbyt dużym wyzwaniem. Wynika to z faktu, że nadwrażliwy układ przedsionkowy może wywoływać zawroty głowy nawet przy niewielkich ruchach głową lub ciałem.
Unikanie interakcji z ludźmi
Osoby z nadwrażliwością przedsionkową często stają się bardziej introwertyczne, unikając sytuacji społecznych, które wywołują stres i dyskomfort. Unikanie dużych zgromadzeń, podróży komunikacją publiczną, a nawet wizyt u znajomych jest dla nich strategią radzenia sobie z nadmierną stymulacją. W efekcie coraz mniej uczestniczą w życiu społecznym, co może prowadzić do poczucia izolacji i trudności w nawiązywaniu bliskich relacji.
Co więcej, lęk przed potencjalnymi objawami nadwrażliwości – takimi jak zawroty głowy, nudności czy niepewność w ruchu – sprawia, że osoby te mogą obawiać się próbowania nowych rzeczy. Na przykład w sytuacjach, w których wymagana jest pewność siebie i elastyczność w działaniu, jak w niektórych zawodach lub przy spontanicznych decyzjach, mogą czuć się niekomfortowo.
Perspektywy i możliwości wsparcia
Chociaż nadwrażliwość przedsionkowa może być poważnym ograniczeniem w życiu dorosłym. Istnieje wiele sposobów wsparcia, które mogą pomóc w radzeniu sobie z jej objawami. Podczas terapii integracji sensorycznej stosujemy techniki mające na celu poprawę funkcji układu przedsionkowego i zmniejszenie nadwrażliwości. Systematyka plus stosowanie się do diety sensorycznej zdecydowanie poprawia sytuację takich pacjentów.
Nadwrażliwość przedsionkowa nie jest wyrokiem, który skazuje na izolację i dyskomfort przez całe życie. Ważne jest, aby osoby z tym zaburzeniem poszukiwały wsparcia specjalistycznego. Istotne jest, aby stopniowo wprowadzać do swojego życia aktywności, które pomogą im oswoić własne ciało i otoczenie. Dzięki odpowiedniej terapii i wsparciu społecznemu można znacząco poprawić jakość życia, zarówno w sferze zawodowej, jak i prywatnej.